Capsule

Voor de laatste keer werden we wakker in ons fijne kamertje met de tatamimatten in Kinosaki-Onsen, en dit keer kregen we íets minder vies ontbijt: in plaats van kaas zat er nu een laagje boter op de witte boterham. Genoeg energie om ons naar het stationnetje te brengen, en voor Zoë, Peer en papa zelfs om te sprinten naar de Kimono-winkel, die net openging, om een cadeau voor mama te scoren voordat de trein zou vertrekken. 

Die bracht ons naar Kyoto, waar we onze tassen in lockers in dit vette, futuristische station achterlieten om een wandeling te gaan maken. Het was bloedheet hier, dus gelukkig meden we de drukte van het centrum door de ‘philosopers walk’ te volgen, die aan de grens met een bos langs een paar mooie tempels liep. Ook slim: toen we daar klaar mee waren en naar een van de beroemdste toeristische attracties van Kyoto gingen, was de grote drukte daar al voorbij en konden we de honderden oranje tori’s op ons gemak bekijken. Een enorm lang pad, onder al die Japanse poortjes door, liep dwars door een bos de heuvel op. Volgens het Shintoïsme stap je elke keer van de normale naar de spirituele wereld als je onder zo’n tori doorgaat, en dat hebben we dus wel honderden keren gedaan. We werden er niet erg spiritueel, maar wel heet en hongerig van: en natuurlijk vonden we het ook heel vet, deze Japanse cultuur. Blij en voldaan waren we dus toen we een lekker plekje vonden om te eten. Buiten nog wel, een wonder! Misschien hebben de poortjes toch nog wat gedaan…

Meestal eindigt een blog hier wel een beetje, als we naar ons hotel vertrekken, maar dit hotel vraagt nog wel wat zinnen uitleg. Vannacht sliepen we namelijk in een echt Capsul hotel!! Op TikTok is het een groot fenomeen, maar origineel wordt het eigenlijk vooral gebruikt voor een snelle overnachting door dronken zakenmannen die thuis slapen niet meer redden en dus maar zo’n goedkope, kleine ruimte inkruipen. Tegenwoordig bestaan er gelukkig ook wat chiquere versies, maar het idee blijft hetzelfde: een pad (verschillend voor mannen en vrouwen) met langs de zijden allemaal kleine ‘capsules’, vaak twee boven elkaar, waar precies een matras in past en je nét kan zitten. Er is niet eens ruimte voor je tas: die laat je ergens anders in een locker. Voor claustrofobische mensen niks, maar wij vonden het best knus en gezellig voor een nachtje.

Het hotel was verder best luxe; we mochten allemaal een snackje uitkiezen, kregen wat gratis goodies, onbeperkt drinken en rijst en er waren massagestoelen en zelfs een heet bad - dat geen onsen mocht heten omdat het niet natuurlijk was. Heerlijk hebben we daar dus nog gechilld, voordat we onze kleine hutjes in kropen en lekker gingen slapen!

Merel