Cleaning of the Buddha

We vonden het zelf bijna niet te geloven, maar ook vandaag bleek er weer per ongeluk iets vets plaats te vinden op de plek waar we zijn: ‘the cleaning of the buddha’, die een keer in het jaar plaatsvindt! De grote, bronzen buddha in de tempel van gister krijgt dan een flinke oppoetsbeurt, door tientallen priesters in witte gewaden en op strooien slippers. De buddha is echter zo groot, dat een simpel ladder niet genoeg is: zittend in een soort rieten stoelen worden sommige witte mannetjes de twaalf meter omhoog getakeld, om dan met een doekje de buddha af te stoffen. Indrukwekkend! En bijkomend voordeel: het was iets minder druk bij het gat in de pilaar, zodat ik me toch ook maar erdoorheen heb geduwd - nooit meer kwaad in mijn leven klinkt wel heel aantrekkelijk. Ook mama kon toen niet achterblijven, als enige van de familie niet erdoorheen (als we papa’s verhaal geloven tenminste), en dus sloot ook zijn achter in de rij aan. Helaas voor haar was de drukte toch wat toegenomen, en stonden er, toen haar rood aangelopen hoofd langzaam uit de paal tevoorschijn kwam, allemaal Japanse vrouwtjes met cameratoestellen lachend toe te kijken…. Maar ach, Peer trok even aan mama’s armen en toen was ook zij voorgoed beschermd. Dat was het wel waard, toch?…

Als echte backpackers lunchten we ontzettend goedkope Japanse rijst met vis of vleesjes, zittend op onze rugzakken tegen een muur in een of ander overstap-station, voordat we in een dorpje aan de mount Fuji aankwamen en ons daar settelden.

Merel