Het theater van Epidaurus

Als wij onszelf entertainen (of laten entertainen), kijken we vaak tv. Of Netflix. Of YouTube. Als de oude Grieken iets wilden beleven, gingen ze naar een toneelstuk. En de Romeinen? Tja, die keken naar gladiatoren. Het is maar wat je leuk vindt. Op deze plek, waar Peer en ik keihard (en vals) ‘vader Jacob’ hebben gezongen, om te horen of het galmde, werden vroeger toneelstukken opgevoerd. En mensen opgegeten door leeuwen. Maar vandaag niet. Want vandaag bezochten de Dammies het Epidaurus-theater. De rit ernaartoe duurde ongeveer een uur; maar in een bedje in de camper is dat prima te doorstaan. 

Op de plek zelf hebben we ook nog door een klein, benauwd, maar wel leuk museumpje gelopen en, terwijl we bijna wegsmolten, althans dat vonden de kids dan, hebben we langs opgravingen gewandeld. En natuurlijk het theater. En echt wauw; als je beneden geluid maakte (zoals vader Jacob zingen/schreeuwen(: ) hoorde je dat in het hele theater. Ook kwamen we hier, op de bovenste treden, beschut door het kleine beetje schaduw, een Vlaams gezinnetje met twee meisjes tegen. We tipten hen onze camping en hebben de rest van de middag, toen we elkaar daar weer tegenkwamen, gezwommen met deze Cate en Eryn. En met Lisa uit Gelderland die op wedstrijdzwemmen zit. Onze andere campingvriendin. Op een plekje in de zee, op zo’n vijf (!) meter diepte, lagen een paar prachtige schelpen op een hoopje. Met een hap lucht en een paar keer klaren heb ik ze bijna allemaal opgedoken en we hebben de buit verdeeld. Even eten, en dan naar bed. Welterusten!!

Merel