Lang zal mama Kaatje leven!

Lang zal ze leven, lang zal ze leven, lang zal ze leven, lang zal ze leven in de gloria voor mama Kaatje. Want, (niet erg verrassend na dit begin) mama was jarig! Ontbijt op bed zat er, in mama’s hoge, krappe bed, niet in, maar voor cadeautjes is altijd plaats!

Na het ontbijt gingen we op weg. De kids zaten (zoals altijd) achterin de camper, naast mama’s nieuwe mok en opblaasdonut. Haar ketting had geen zin in ons en bleef om haar nek zitten.

Na slechts een halfuurtje rijden stopten we in Nauplion, een superleuk dorpje met mooie, oude huisjes en een fort. En lekkere restaurantjes niet te vergeten. Mama koos er een uit en de Griekse gyros die we bestelden was heerlijk! Toen we nog wat hadden rondgesnuffeld besloten we weer te gaan rijden. In de camper is dat (vooral achterin, waar de kids zitten) best heet! Helemaal omdat de airco het niet doet als we rijden... Maar verder was het een prima ritje van zo’n twee uurtjes. Het dorpje waar we aankwamen (waarvan ik hier eigenlijk de naam wilde zetten, maar die zijn we vergeten 😊) had naast een strand en wat leuke restaurantjes eigenlijk niet zo heel veel te bieden. Ook geen camping. Dus dat werd ‘wildkamperen’ voor de Dammies. Op een leeg grasveldje, tussen de olijfbomen, naast een vaag eettentje dumpten we onze camper, waarnaar we naar een wél heel leuk eettentje aan het strand gingen. En we waren niet alleen! Mama’s leuke neef en zijn vriendin (Sven en Nicole, red.*) bleken ook in Griekenland te zijn en dit was natuurlijk de uitgelezen kans om die even te ontmoeten: Kaatjes verjaardag! Na een zeer lekkere maaltijd reden ze met ons naar onze niet-camping. Terwijl de kids in slaap vielen bij het geluid van hun geborrel, zaten de volwassenen nog bij te kletsen (Dat denk ik tenminste, ik sliep toen.....) 

Toen de klokken, ik bedoel horloges en wekkers, twaalf uur aanwezen was mama’s verjaardag voorbij en een uurtje later reden Sven en Nicole naar hun appartement, terwijl papa en mama naar bed gingen. Welterusten allemaal, tot de volgende keer! (Ik zeg maar geen tot morgen weer, aangezien de blogs een beetje heel veel vertraging oplopen. Niet dat we het druk hebben maar ja.....) 

*deze blog heeft natuurlijk geen echte red., maar ik vond het wel even leuk om neer te zetten. Dus daarom.

Merel