Écht blauwe ballen

Het blijft een prachtig uitzicht, als we ons hutje uitstappen en het zogenaamde Crater Lake - meer in een krater dus - voor ons zien liggen. Ontbijten (scrambled eggs, gefrituurde bananen, fruit) met die view is zelfs nog gaver, en lekker chillen al helemaal. Papa en Peer gingen nog een keer zwemmen in het meer, en kwamen met vette verhalen over apen in de bomen terug; dat willen Zoë en ik morgen ook wel zien!

Om een uur of 12 besloten we een echte activiteit te doen, namelijk een community walk door het dorpje naast onze lodge. De gids Joël kende de mensen die daar wonen niet, maar kreeg het na een kort gesprekje in de lokale taal toch voor elkaar dat we even binnen in hun huis of boerderij mochten kijken. Het was echt interessant om te zien hoe die mensen daar leven, met bedjes op de grond, schamele muren en keukens (een soort houten hokje met drie boomstronken waaronder een vuurtje kan worden gestookt) die niet aan het huis vast mogen zitten - teveel brandgevaar.

Alle mensen waren met big smiles onwijs vriendelijk, maar de kindjes die niet naar school waren waren nog het allerleukst; heel lief zwaaiden ze als we langs liepen. Ook de apen, die ook rondom onze lodge rondhingen, lieten ons lachen: de mannetjes hadden namelijk enorme, felblauwe ballen. Als een soort geverfde paaseieren sleepten ze die achter zich aan. De grapjes kan je zelf wel invullen….

‘S avonds besloten we in Fort Portal te eten, bij ‘the gardens’, waar ze tot onze verbazing echt lekkere frietjes hadden. Nu lekker slapen, om morgen weer met hetzelfde uitzicht wakker te worden!

Merel