Sigirya-rots

We moesten vanochtend om half acht ontbijten. Onze chauffeur Kamal bracht ons naar de Sigirya-rots. Daar liepen we eerst over een pad dat door oude fonteinen liep. We kwamen uit bij een aantal oude, stenen trappen die ons verder naar de rots leidden. Toen we echt tegen de rots liepen werd de trap een pad van staal. Even later klommen we op een smalle wenteltrap omhoog naar een grot. Daarin waren allemaal oude muurschilderingen te zien. We gingen met een andere wenteltrap naar beneden. We kwamen uit bij de Mirror Wall, die ooit zo glad als een spiegel was. Nu is daar niet heel veel meer van te zien. Wel kon je vanaf daar naar de leeuwenpoten lopen. Dat is een soort poort. Als je naar de foto’s kijkt snap je wel wat ik bedoel. 
Het was niet ver meer naar de top. Nou ja, nog een paar trappen en we waren er. 
We hadden een prachtig uitzicht over de hele omgeving. Er was een meertje, en verder vooral veel bos. We zagen de tuinen waar we net langs waren gelopen. 
Opeens zagen we een aap zitten. Zoë en Peer hadden geen interesse en renden door. Papa ging ze achterna en mama en ik bleven bij de aap staan. 
Na een foto liepen wij ook verder. Gelukkig stond papa daar te wachten. Peer en Zoë waren doorgegaan, maar we gingen er vanuit dat ze zouden wachten. Wij liepen met z’n drieën verder. Maar toen we bij de splitsing kwamen was er geen spoor meer van Peer en Zoë.

We hebben ze gelukkig gevonden, ze waren naar de lokale-mensen parkeerplaats gegaan. Die weg is superlang, dus ze hebben uiteindelijk echt heel ver gelopen. Wel knap van ze.
Maar wij waren wel bezorgd geweest.
De rest van de dag deden we rustig aan, een beetje zwemmen en schrijven aan de blogs.
--------Merel-------