Hoosbui en kloven?

Dat het weer in Georgië niet alleen maar geweldig is, bleek vandaag... Maar ons dagje begon gewoon lekker zonnig? Dat willen we zien! Een perfect dagje om te wandelen dus, alhoewel we 's ochtends nog vrij het chillen van gister hebben doorgezet... Maar daarna was het toch echt tijd om te gaan: op naar de Okatpse kloof. Een prachtig diepe kloof met een (vrij enge!) brug langs de stijle bergwanden. Het was een korte, maar krachtige en heel mooie wandeling. 

Aan een kloof hebben de Dammies natuurlijk niet genoeg ;), dus tja, lets go to de Martvili kloof! Deze kloof was (helaas) wel iets toeristischer dan de vorige, maar niet minder mooi. Met een opblaasbootje en een gids voeren we door de steeds smaller wordende spleet tot we niet meer verder konden. Hup, omkeren en in dezelfde kloof gaan wandelen. Prachtige watervallen, snelle stroompjes, mooie rotsen en ook opvallende toeristen vingen onze blik. Wat kregen we zin om te gaan zwemmen! (De kids dan hè, vooral mama zag dat nou niet echt zitten..) Dus dat deden we. Met onze  auto reden we over een hobbelige weg (paadje is een betere benaming) en kwamen uit bij de rivier. Wat een stroming!! En dan was er ook nog die verschrikkelijke kou.. Gelukkig loodste papa ons erdoorheen en we bedachten een soort spelletje; je liet je meevoeren met de stroming en botste dan tegen papa aan. Zoë en Peer vonden het na een keer te koud en gingen naar mama aan de kant (met veel moeite!) die die mening al de hele tijd had, maar papa en ik bleven er nog even in. En toen werd t ons ook te koud.

En dan nog het weer.... een verschrikkelijke hoosbui trof ons, maar gelukkig zaten we in de auto. Helaas moesten we die wel even uit, want eten in de auto is, zonder de stille wet om niet naar de Mac te gaan te verbreken, onmogelijk. Dus sprongen we uit de auto, renden we naar het restaurantje en gingen snel eten. We voerden ook nog een leuk gesprek met een stelletje dat we ook in Kazbegi hebben gezien en daarna gingen we naar huis. Gelukkig regende het niet meer. We konden lekker slapen. Nou, ja, ik kon niet in slaap komen, maar dat is weer een ander verhaal. (Ik lijk de sprookjesboom wel! En ook die eindigt zijn verhalen altijd, dus dat ga ik ook maar doen). Tot de volgende keer maar weer!

~ Merel