Anuradhapura, Sri Lanka's oude hoofdstad

Vanochtend werd ik heel vroeg wakker, terwijl Peer en Zoë naast me nog lagen te slapen. Toen zij ook wakker werden, gingen we met zijn allen ontbijten. Alle kinderen kregen heel bord met vlees, omelet, nog meer vlees, toast, ook nog een losse vlinder van fruit gemaakt, noem maar op. De volwassenen kregen drie schalen met Srilankees eten voorgeschoteld. En alles bij elkaar is dat nogal veel, vooral als je snel weg wilt omdat je naar een heilige tempel gaat, waar je je schoenen uit moet doen. En als je te laat komt zijn de stenen te heet. Wat is Sri Lanka toch vreemd. 
Toen we uit beleefdheid toch best veel op hadden gegeten, vertrokken we naar een rotstempel. Het Isurumuniya-klooster. Zoals de naam zegt is dat een tempel tussen rotsen in. Sommige delen zitten gewoon ín de zwarte rotsen. 
Na dit mooie klooster fietsten we op onze huurfietsen naar de Ruwanweliseya-tempel. Dat is een soort koepel, helemaal wit. Je kan er niet in, maar eromheen lopen is heel apart vanwege alle mensen die bidden, of offers brengen. Er waren ook mensen die luisterden naar verhalen van de monniken. 
Hierna vertrokken we naar de ‘heilige boom’. Eigenlijk was dat een tempel, met in het midden de heilige boom. Die is zo heilig omdat hij ontstaan is uit een stekje van de boom waaronder Buddha werd verlicht. Voor de Buddhisten is dit dan ook een bijzondere boom. Dat is ook de reden dat dit echt een leuk uitstapje was. Overal hoorde je zacht gemurmel en gezang van de plukjes mensen die aan het bidden waren. Het gaf een rustig, vredig gevoel. 
Toen was het tijd voor een pauze. We aten bij een familierestaurant, en daarna liepen we een familiesupermarkt in om snoep te kopen. 
Tot slot fietsten we naar de  Jetavanarama Dagoba, die best wel leek op de Ruwanweliseya-tempel. Alleen was deze tempel niet mooi wit, maar had hij een roestbruine kleur. Ook was hier bijna niemand. 
In de avond aten we in ons hotel en daarna moesten de kinderen naar bed. Het was een hele leuke dag.
----------Merel--------