Watervalglijbaan

We werden wakker in het tweede hotelletje van deze vakantie (na de balzakvogels van gisteren zijn we gelijk naar een nieuwe plek doorgereden), dat, mede door de wasbeer die uit de prullenbak voor  onze deur eten kwam scharrelen, een beetje knullig aandeed. Een kitcherig bruggetje over een stukje groen, reusachtige klompen en tulpen in de voortuin - blijkbaar blijft Nederland ons toch altijd achtervolgen - maar gelukkig was er een wel een zwembad en een zee om de hoek. Daar hebben we dan ook dankbaar gebruik van gemaakt; wat een hoge golven! Als ik naar boven zwom na door een berg van geweld weggeslingerd te zijn, zag ik Peers koppie alweer hoog in een volgende golf boven het water uitsteken. Een beetje gevaarlijk was het misschien wel, maar we letten goed op elkaar en dat maakte het alleen maar leuker.

Toen we vervolgens in de auto stapten, op weg naar het volgende plekje, konden Dammie en de kleine Dammies hun moeder overhalen om onderweg langs een waterval te stoppen. ‘Dat stelt niks voor joh’, zei ze nog, maar gelukkig kreeg ze flink ongelijk: niet alleen lag de waterval en een bijbehorend poeltje mooi tussen het groen, je kon er ook nog eens vanaf glijden… De vrije val van 2 meter aan het eind en de toch wel flinke hoogte van de waterval, zijn moeilijk met woorden te omschrijven; laat staan hoe het was om ervan af te glijden! Gelukkig heeft mama filmpjes gemaakt, dan kunnen jullie ook meegenieten (of -gruwelen..)

De pizzabezorger die we beneden in het dorp hadden aangesproken, kwam om half zeven netjes pizza onze berg op brengen. Zeiknat, dat wel (de bezorger, niet de pizza gelukkig), want tropische regenbuien worden ons hier niet onthouden. Ons nieuwe plekje is prachtig, op een berg dus en met twee bungalows. Daarbij zijn we ook nog eens de enige gasten, dus het zwembad hebben we voor ons alleen: genieten geblazen!

Merel