Jammie, termieten!

Deze ochtend konden we lekker uitslapen. Eigenlijk net als de hele vakantie, maar toch, we konden uitslapen! Dat is áltijd goed. Toen we rond half negen (dat is heel laat voor de begrippen van de Dammies) ons bed uit stapten, sjokten we naar de eetzaal van onze bed & breakfast. Een lekker Belizeans ontbijtje; fruit, pannenkoeken en scrumbled eggs. Toen onze buiken waren gevuld gingen we met onze gastheer een wandeling maken. Hij weet natuurlijk veel van dit gebied af! Helaas was het zelfs rond dit vroege uur verschrikkelijk warm, niet echt lekker wandelweer. Maar toch stapten we vol goede moed naar buiten. Binnen een kwartier hadden we al een leguaan verstopt in een elektriciteitskastje en een verzamelboom vol nootjes van spechten gezien; zie foto's! Toen we verder gingen hebben we nog veel meer coole dingen gezien, maar het hoogtepunt moet nog komen. Robert, de gids, liet ons namelijk een termietennest zien. Op zich niets bijzonders totdat hij zei: 'You can eat them' en zijn hand in het nest duwde. Vervolgens likte hij zijn hand vol termieten af! Volgens deze gids, die ik toch wel een beetje gek begon te vinden, smaakten ze naar pepermunt of komkommer. Komkommer, dacht ik, dat lust ik wel! En het is ook nog eens een goed verhaal voor thuis. En dus deed ik Robert na en stak mijn vinger uit. Meteen kropen er een paar termieten op. Zonder na te denken stak ik mijn vinger weer terug in mijn mond. 'Lekker!' Omdat papa en mama me nog steeds een beetje raar aankeken demonstreerde ik het nog een keer. Hap, Levende termieten in mijn mond. Ook Peer besloot stoer te zijn en at een termiet op. En toen ook hij beaamde dat het best goed smaakte pakte mama haar telefoon om te filmen. Ik deed het nog een keer, maar nu zodat iedereen kan meegenieten, op film. Uiteindelijk zette iedereen zich over de grens en zaten we met z'n allen gezellig termieten te eten.

Merel