Bloggen over blobben

Na alle lieve kinderen waarmee we hadden gespeeld gedag gezegd te hebben, vertrokken we met de boot van ons leuke eilandje naar de stad Shihanoukville. We waren niet echt bepaald blij om daar weer heen te gaan, want zoals ik al eerder heb vermeld is Shihanoukville een vieze stinkstad. Of nee, laat ik het anders formuleren, Shihanoukville is een beetje verpest door het toerisme. En ook de boot ernaartoe was een uitdaging; de drie zeezieke Dammies (Marcel, Peer en ik), waren uit voorzorg alvast voorop de boot gaan zitten. Want: frisse lucht! mooi uitzicht! en ook... water! We werden helemaal natgesplashd en druipend waggelden we weer naar binnen. Oeps.... 

Al snel na de lunch verlieten we Shihanoukville weer en namen we de taxi naar Kampot. Dit is echt een heel erg leuk stadje met onder meer een leuke avondmarkt, leuke restaurantjes en een durianrotonde. Het was hier gelukkig netjes opgeruimd en we voelden ons hier helemaal op ons gemak. Helemaal toen we ons hotel en zijn badkamers zagen; we hadden een soort vette jungle-douche, met planten, een houten vloer en een glazen dak. Supergaaf! En eindelijk weer eens warm water...

De eerste dag in Kampot hebben we een tuk-tuk tourtje genomen. Onze eerste stop was een zoutplantage. In het scharrige gebouwtje dat ernaast was gebouwd voor nieuwsgierige toeristen kregen we een korte uitleg van een lief vrouwtje dat grappig Engels sprak. Leuk om even gezien te hebben.

De tweede halte bleek een hoge en diepe grot, waar we een rondleiding kregen van een twaalfjarige jongen. Hij ging wel naar school, zei hij, maar vandaag toevallig niet. Hm. Het was wel een hele vette grot; de uitgang bleek alleen te bereiken door een spleet in de muur die leed naar een hele klim- en klauterroute, waarna we na een hoop geglij en gespring bij de uitgang uitkwamen. Superleuk natuurlijk!

De derde activiteit was een peperplantage. Ook hier was iets opgebouwd voor de toeristen: een gezellig houten centrumpje waar we peper konden proeven, een rondleiding kregen over de plantages door een wél goed Engels sprekend mevrouwtje en lekker hebben geluncht.

Het hoogtepunt van ons tripje moest echter nog komen; we werden door onze driver afgezet bij ‘Arcadia’. Dit backpackersoord heeft een aantal supervette (en vrij onveilige) waterattracties, en wij wilden dat wel even zien!  Woorden kunnen veel zeggen, maar filmpjes en foto’s nog veel meer: we raden jullie aan om deze allemaal te bekijken; we hebben er namelijk heel veel, en allemaal bij de blog gevoegd! In dit ‘waterpark’ was onder meer een superhoge glijbaan die in Nederland noooiit door de veiligheidscontroles heen zou zijn gekomen, maar wel ongelofelijk gaaf en eng was, een blobkussen (kijk maar bij de filmpjes wat dat is....), een zipline, een ‘Russian Swing’, een platform waar je af kon springen, een klimmuur in het water en een touwslinger. Supergaaf! - met name die glijbaan. Het lijkt misschien niet zo op de foto, maar dat ding was echt heel hoog! En het einde van dit gevaarte stond omhoog dus als je eraf ging werd je helemaal gelanceerd.... 

‘Durven we dit wel?’ dachten we allemaal toen we boven stonden. ‘En wie gaat dan als eerst?’ Uiteindelijk moest iemand van het park het voordoen, voordat Merel als eerste van de Dammies naar beneden gleed. En al snel volgden de anderen. Wat was dit vet!

De volgende dag reden we al vrij vroeg naar onze volgende bestemming: het dorpje Kep. Onze tijd in Kampot, was kort, maar o zo leuk! 

Hopelijk tot snel weer,

Merel.